Διαβάστε για το τεράστιο σκάνδαλο των ΤΡΑΠΕΖΩΝ που πάει να ΘΑΨΕΙ ο υπουργός:
Έφριξε χθες το πανελλήνιο, μετά τα «πρωτοφανή σκάνδαλα» που αποκαλύφθηκαν στο υπουργείο Οικονομικών, σχετικά με τις εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και όλοι μαζί ευχηθήκαμε να λάμψει η «αλήθεια» και να τιμωρηθούν οι «υπαίτιοι».
Αμέσως όμως μετά, όπως συμβαίνει πάντα στο διεστραμμένο….
μυαλό του Έλληνα, μας γεννήθηκε η απορία : Άραγε, βγήκε όλη η αλήθεια στο φώς σχετικά με τις εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και τις κρατικές ενισχύσεις ή μήπως η «αποκάλυψη» ενός περιορισμένου και εξαρτώμενου από ένα πλήθος εντέχνως αποσιωπούμενων αιρέσεων σκανδάλου, αποτελεί, την καλύτερη μεθόδευση για την συγκάλυψη μίας ευρύτερης σε μέγεθος και απείρως μεγαλύτερης σε συνέπειες διαφθοράς, πάλι σε συνάρτηση με τις εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και τις κρατικές ενισχύσεις.
Για να αρθεί κάθε επιφύλαξη – αμφιβολία και για να αποκλεισθεί τελεσίδικα η εκμετάλλευση της επιθυμίας – απαίτησης όλων μας για εξυγίανση, από μηχανισμούς πρόκλησης – χειραγώγησης και συγκάλυψης των πραγματικών σκανδάλων, ακόμα και μέσω της κατασκευής – «αποκάλυψης» και «καταστολής» γαργαλιστικών για το θυμικό της κοινής γνώμης θεμάτων, που στηρίζονται στο απόλυτο ψέμα ή στην διαστρέβλωση της αλήθειας, με σκοπό τον αποπροσανατολισμό και την εκτόνωση της εύλογης λαϊκής αγανάκτησης και για την εκτόνωσή της, απαιτείται :
Όσον αφορά το πρόσφατο «σκάνδαλο» που με τόσο έμφαση πανηγυρίζεται η αποκάλυψή του, είμαστε σίγουροι, πως στηρίζεται στην μελέτη και στην αξιολόγηση, όλων των εγγράφων, που στην διάρκεια της τελευταίας τετραετίας, μέσω της δημοσιότητας ή και απευθείας, έχουν τεθεί άμεσα και εμπεριστατωμένα υπόψη, της κυβέρνησης και των δικαστικών αρχών.
Είναι γνωστά, τα όσα τα Επιμελητήρια και η Κεντρική τους Ένωση, οι σύνδεσμοι, οι εμπλεκόμενοι ή θιγόμενοι φορείς και οι ιδιώτες έχουν καταγγείλει για πράξεις, για παραλείψεις και για παράνομες μεθοδεύσεις αναφορικά με την παροχή και την διαχείριση των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου και των κρατικών ενισχύσεων γενικότερα.
Εάν αυτό δεν συμβεί, υποβόσκει πάντα ο κίνδυνος, αλλά και η υποψία, πως το αποκαλυφθέν «σκάνδαλο» αποτελεί μία παράφραση – διαστρέβλωση της αλήθειας, μεθοδευμένης από πρόσωπα που έχουν άμεσο συμφέρον να υποδείξουν εξιλαστήρια θύματα (όπως ενδεχομένως εν προκειμένω οι κύριοι Φ. Σαχινίδης και Γ. Ζανιάς) για να αποκρύψουν δικές τους σοβαρές παράνομες πράξεις ή δικά τους εξελισσόμενα σκάνδαλα.
Από την άποψη αυτή, επιμένουμε, χωρίς αυτό να αποτελεί υπόδειξη στις δικαστικές αρχές, ότι, πρέπει οπωσδήποτε να εκμηδενισθούν οι κίνδυνοι :
(α) να παραλειφθούν (υπό οιοδήποτε πρόσχημα ανακριτικής μεθοδολογίας π.χ. διαχωρισμός των δικογραφιών) από τις σχηματισθείσες δικογραφίες, σοβαρότατα στοιχεία καταθέσεις καταγγελίες καταθέσεις και έγγραφα και
(β) να προσανατολισθεί η ανακριτική έρευνα στην κατεύθυνση που υποδεικνύεται από συγκεκριμένα πρόσωπα ή συμφέροντα που σπεύδουν να κατηγορήσουν όλους τους άλλους για να αποσείσουν τις δικές τους ευθύνες.
Όσον αφορά το διαρκές επί σειρά δεκαετιών σκάνδαλο της παροχής και της διαχείρισης των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου και των κρατικών ενισχύσεων, πρέπει άμεσα, με πολιτική ευθύτητα, δικανική ακεραιότητα και επιστημονική αρτιότητα, να απαντηθούν άμεσα τα εξής ερωτήματα :
Ευσταθεί ή όχι η άποψη που αντιλαμβάνεται – γνωρίζει σε βάθος η κοινή γνώμη, όπως αυτή συνοψίζεται στο υπ’ αριθ. 807/4.4.2013 έγγραφο της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων προς τον πρωθυπουργό της χώρας κύριο Αντώνη Σαμαρά, ότι, οι εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και οι κρατικές ενισχύσεις γενικότερα, «είχαν πολλαπλάσιες διαχρονικά θετικές μεταβολές στην κεφαλαιακή τους επάρκεια, στη ρευστότηα και στην κερδοφορία των πιστωτικών ιδρυμάτων, από τις αντίστοιχες επιπτώσεις (κατά κανόνα στην προοπτική τους καταστροφικών) στις επιχειρήσεις περιοχών ή κλάδων, υπέρ των οποίων υποτίθεται, ότι θεσπίσθηκε το μέτρο κρατικής ενίσχυσης».
Ποιούς ακριβώς σκοπούς εξυπηρετεί η έκδοση, της υπ’ αριθ. πρωτ. 2/52861/0025/ 10/8/2012 απόφασηςτου υπουργού Οικονομικών κυρίου Γιάννη Στουρνάρα, με την οποία “Συστήνεται και συγκροτείται Ομάδα Εργασίας με σκοπό την κατάργηση του υφιστάμενου νομικού πλαισίου για τις εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και τη δημιουργία νέας νομικής βάσης σύννομης με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο”, όταν μέσω αυτής και σειράς άλλων εγγράφων και επικοινωνιών, η χώρα αυτοκαταγγέλλεται (στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή – Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού) όταν μάλιστα τα έγγραφα και οι επικοινωνίες αφενός μεν χαρακτηρίζονται από μία ανεπίτρεπτη για την σοβαρότητα του θέματος γενίκευση και αφετέρου, εστιάζουν σε ευθύνες αποκλειστικά και μόνο των επιχειρήσεων, αποσιωπώντας ευθύνες, των απολύτως αληθώς και σχεδόν αποκλειστικώς ωφεληθέντων από τις κρατικές ενισχύσεις τραπεζών και των εκάστοτε κυβερνητικών και υπηρεσιακών παραγόντων του υπουργείου Οικονομικών και της Τράπεζας της Ελλάδος, οι οποίοι μετέβαλαν απολύτως σκόπιμα και εντελώς αντίθετα, προς τις διατάξεις του Εθνικού και του Κοινοτικού δικαίου, τις κρατικές ενισχύσεις, επί σειρά δεκαετιών, σε βασικό εργαλείο άσκησης νομισματικής πολιτικής.
Σε τι ακριβώς εξυπηρετεί την εφαρμογή του Κοινοτικού Δικαίου, η εγκατάλειψη δια των νομοθετικών ρυθμίσεων που επέφερε το άρθρο 20, του Ν. 4151/2013, του ενεργητικού των επιχειρήσεων στο πλιάτσικο των τραπεζών, με άμεσο αποτέλεσμα και συνέπεια, οι επιχειρήσεις αυτές, ακόμα και αν θεωρηθούν υπόλογες από τα αρμόδια κοινοτικά όργανα, για την λήψη παράνομων κρατικών ενισχύσεων και ζητηθεί η ανάκτηση των ενισχύσεων αυτών μέσω των Δ.Ο.Υ. (όπως προβλέπεται από την κείμενη Εθνική και Κοινοτική νομοθεσία) το ενεργητικό των επιχειρήσεων αυτών να έχει ρευστοποιηθεί υπέρ των τραπεζών και έναντι απαιτήσεών τους που θα έχουν ήδη ληφθεί υπόψη για την ανακεφαλαιοποίησή τους (με δάνεια φυσικά που θα πληρωθούν και πάλι μέσω της φορολογίας).
Γιατί το Ελληνικό Δημόσιο δεν προχωρά άμεσα στη νομοθετική ρύθμιση που της ζητούν ενυπόγραφα (μέσω κατατεθεισών τροπολογιών) βουλευτές από την συμπολίτευση και την αντιπολίτευση, μέσω της οποίας ζητείται η προστασία του ενεργητικού των επιχειρήσεων (που έλαβαν διερευνώμενες, από τα αρμόδια όργανα της κοινότητας, ως προς την εθνική και την κοινοτική νομιμότητά τους κρατικές ενισχύσεις) μέχρις ότου τα αρμόδια κοινοτικά όργανα αποφανθούν για τη νομιμότητα ή μη των ενισχύσεων αυτών.
Τι είδους δικαστικής διερεύνησης πρέπει να άμεσα να τύχει, η προβληθείσα εγγράφως και επισήμως από τις θιγόμενες από την κυβέρνηση επιχειρήσεις και τους φορείς τους άποψη, «πως κάποιοι ευρηματικοί σοφοί του Υπουργείου Οικονομικών, προτίθενται να εξασφαλίσουν, με πράξεις – παραλείψεις και με νομοθετικές πρωτοβουλίες, ότι, η βέβαιη ανάκτηση ως παράνομων, (όπως θα χαρακτηρισθούν το σύνολο των κρατικών ενισχύσεων που παρασχέθηκε την τελευταία εικοσαετία) θα ωφελήσει – ενισχύσει – χρηματοδοτήσει, με το χρηματικό προϊόν της (ανάκτησης), τα πολλαπλώς ωφεληθέντα πιστωτικά ιδρύματα, με αντίκρισμα την ολοσχερή καταστροφή των υποτιθέμενα ωφεληθεισών επιχειρήσεων».
Ποια είναι η θέση της κυβέρνησης και του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για την ανακεφαλαιοποίηση των πιστωτικών ιδρυμάτων, έναντι των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου που δεν θα εισπράξουν, εφόσον αυτές χρακτηρισθούν από τα αρμόδια κοινοτικά ως παράνομες κρατικές ενισχύσεις.
Μήπως, η ελεγχόμενη κατά την λογική και την ποινική νομοθεσία, παραχώρηση των δισεκατομμυρίων ευρώ ύψους, εμπραγμάτων εξασφαλίσεων και των λοιπών εγγυήσεων και διασφαλίσεων που έλαβε το Ελληνικό Δημόσιο για τις εγγυήσεις που παρείχε στις τράπεζες αποβλέπει, σε συνδυασμό και με τα όσα ήδη αναφέρθηκαν ή ετέθησαν ως αντικείμενο διερεύνησης στην “έμμεση” κεφαλαιακή ενίσχυση των πιστωτικών ιδρυμάτων, με διαδικασίες απλές, μάλιστα, πολύ πιο απλές από την κατάπτωση των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου και με μοναδικό τίτλο εκτελεστό για την διαδικασία, είσπραξης – ανάκτησης και καταβολής – επιστροφής των σχετικών ποσών στα πιστωτικά ιδρύματα τις σχετικές, σχεδόν υπαγορευθείσες – προκληθείσες από τις πράξεις και τις παραλείψεις της Ελληνικής πλευράς, αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής – Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού.
Όλη μάλιστα η προαναφερόμενη διαδικασία, θα κινηθεί όπως φαίνεται, εκτός οιουδήποτε προϋπολογισμού και χρονοδιαγράμματος καταβολών έχει καταρτισθεί μέχρι σήμερα για τις καταπτώσεις των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου και έχει υποβληθεί δεσμευτικά και προς την τρόϊκα.
Για όλα τα παραπάνω απαιτούνται άμεσες απαντήσεις και άμεσες πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση κάθε εκτροπής σε βάρος της νομιμότητας, του εθνικού συμφέροντος, της ηθικής και της λογικής.
Ακόμα περισσότερο, όταν, τον λογαριασμό καλείται να τον πληρώσουν οι Έλληνες της παρούσας και των επόμενων τριών τουλάχιστον γενεών.
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ ΕΔΩ για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου!
.jpg)
.bmp)
